კორონავირუსის პანდემიასთან საბრძოლველად სახელმწიფოებმა ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციის მე-15 მუხლის საფუძველზე საგანგებო მდგომარეობა უნდა გამოაცხადონ
ანოტაცია
ეჭვგარეშეა, რომ კარლ შმიტი საგანგებო ვითარების საკითხებში ყველაზე გამორჩეული მეცნიერია. თუმცა, მისმა ცნობილმა გამონათქვამმა „მმართველი ის არის, ვინც საგანგებო წესებზე იღებს გადაწყვეტილებას“ გამოიწვია დისკუსია საგანგებო უფლებებზე, რითაც გამოიკვეთა ამ უფლებების წინააღმდეგობრივი დამოკიდებულება იმ სამართლებრივ წესრიგთან, რომლის დაცვაც ევალებოდათ და დაკნინდა მათი დამცავი პოტენციალი. ამ ბლოგპოსტში განვიხილავ, რატომ უნდა მოხდეს ადამიანის უფლებათა ევროპული კონვენციის მე-15 მუხლის გამოყენება საგანგებო საკარანტინო უფლებამოსილებების ასამოქმედებლად კორონავირუსის პანდემიასთან ბრძოლის პროცესში. ეს არის „იდეალური საგანგებო მდგომაროების“ კონცეფციასთან ყველაზე ახლოს მდგომი სცენარი – სწორედ ისაა, რისთვისაც შეიქმნა საგანგებო მდგომარეობა. აღნიშნულის საპირისპიროდ და ადამიანის უფლებათა საზიანოდ, კონვენციის მე-15 მუხლის გამოუყენებლობა გამოიწვევს საგამონაკლისო უფლებამოსილებების ჩვეულ ნორმად გადაქცევას და ადამიანის უფლებათა დამცავი დებულებების ხანგრძლივ გაუარესებას.
